تاتر
-
نگاهی به تئاتر “یک دقیقه و سیزده ثانیه” در گفتوگو با شهرام گیلآبادی
کار هنر بیان اعتراض است
شهرام گیلآبادی؛ نام آشنایی است در رادیو! وی از سال 1376 تهیهکنندگی برنامههای رادیویی را برعهده داشته تا به امروز که او را پشت صحنه تئاتر میبینیم! گیل آبادی چند سالی است که کارگردانی را جدیتر گرفته و در یک سال اخیر دو تئاتر اجتماعی را روی صحنه برده است. به بهانه آغاز اجرای اثر آخر او؛ یعنی «یک دقیقه و سیزده ثانیه» که روایت صادقی از زندگی زنان کارتنخواب تهرانی است به گفتوگو با وی نشستیم.
| -
مروری بر وضعیت معضل کارتن خوابی زنان در کشور به بهانه تئاتر« یک دقیقه و سیزده ثانیه»
چهار دردِ تئاتر
زن میگوید، شما بگریید! اجتماعِ بشری در هر دوره و هر عصری، آبستن حوادث گوناگون بوده است. به این معنا که در هر برهه از زیست انسانها، مسائل مختلفی گریبان آنها را در عرصه اجتماعی گرفته است؛ مسائلی که شاید مبتلابه فرد فرد افراد هر جامعهای نبوده اما در مسئولیت و آسیب و گزند، دامان همه آنها را خواه ناخواه گرفته است. همه انسانها در بروز چنین مسائل و مشکلاتی سهم داشتهاند، اما در وقتِ درمان، بسیاری از آنان سعی میکنند که خود را از این عرصه کنار بکشند. تئاتر «یک دقیقه و سیزده ثانیه»؛ روایتی است از زندگی زنان کارتنخواب. روایتی واقعی که زبان آنها شنیده شده و از دهان بازیگرانی همچون پانتهآ بهرام، سیما تیرانداز و لادن مستوفی شنیده میشود. به بهانه اجرای این اثر، ما نیز به بررسی ریشههای این مساله ناهنجار اجتماعی پرداختهایم.
|